ESO: Rachunkowość opcji pracowniczych przez Davida Harpera Trafność powyżej wiarygodności Nie będziemy wracać do gorącej debaty, czy firmy powinny wydatkować opcje na akcje dla pracowników. Powinniśmy jednak ustalić dwie rzeczy. Po pierwsze, eksperci z Rady ds. Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) chcieli, aby opcje zaczęły obowiązywać od początku lat dziewięćdziesiątych. Pomimo presji politycznej wydatkowanie stało się mniej lub bardziej nieuniknione, gdy Międzynarodowa Rada ds. Rachunkowości (IASB) wymagała tego ze względu na celowy nacisk na konwergencję między Stanami Zjednoczonymi a międzynarodowymi standardami rachunkowości. (Odpowiednie informacje na ten temat znajdują się w części Kontrowersje dotyczące wydawania opcji). Po drugie, wśród argumentów znajduje się uzasadniona debata dotycząca dwóch podstawowych cech informacji rachunkowych: trafności i wiarygodności. Sprawozdania finansowe wykazują standard istotności, gdy zawierają wszystkie istotne koszty poniesione przez firmę - i nikt nie zaprzecza, że opcje są kosztem. Zgłaszane koszty w sprawozdaniach finansowych osiągają poziom wiarygodności, gdy są mierzone w sposób bezstronny i dokładny. Te dwie cechy trafności i niezawodności często kolidują z zasadami rachunkowości. Na przykład nieruchomości są przenoszone według kosztu historycznego, ponieważ koszt historyczny jest bardziej wiarygodny (ale mniej istotny) niż wartość rynkowa - to znaczy, możemy mierzyć z wiarygodnością, ile wydaliśmy na zakup nieruchomości. Przeciwnicy wydawania priorytetów określają niezawodność, podkreślając, że kosztów opcji nie można zmierzyć z zachowaniem jednolitej dokładności. FASB chce nadać priorytet znaczeniu, uważając, że poprawne uchwycenie kosztu jest ważniejsze niż poprawne pomijanie go w ogóle. Ujawnienie wymagane, ale nie do rozpoznania Na razie Od marca 2004 r. Obecna zasada (FAS 123) wymaga ujawnienia, ale nie uznania. Oznacza to, że szacunki kosztów opcji należy ujawnić w przypisie, ale nie trzeba ich ujmować jako kosztu w rachunku zysków i strat, gdzie obniżałyby one raportowany zysk (zysk lub dochód netto). Oznacza to, że większość firm faktycznie zgłasza cztery zarobki na akcję (EPS) - chyba że dobrowolnie zdecyduje się rozpoznać opcje, jak setki już zrobiły: Na rachunku zysków i strat: 1. Podstawowy EPS 2. Rozwodniony EPS 1. Pro Forma Podstawowy EPS 2. Pro Forma Rozcieńczony EPS Rozcieńczony EPS Przechwytuje niektóre opcje - te, które są stare i w pieniądzach Kluczowym wyzwaniem w obliczaniu EPS jest potencjalne rozcieńczenie. W szczególności, co robimy z niewykorzystanymi opcjami, dawnymi opcjami przyznawanymi w poprzednich latach, które można łatwo przekształcić w akcje zwykłe w dowolnym momencie (Dotyczy to nie tylko opcji na akcje, ale także długów zamiennych i niektórych instrumentów pochodnych). EPS próbuje uchwycić to potencjalne rozcieńczenie za pomocą metody skarbu prezentowanej poniżej. Nasza hipotetyczna firma ma 100 000 zwykłych akcji, ale ma również 10 000 wybitnych opcji, które są w całości w pieniądzu. Oznacza to, że przyznano im 7 cenę wykonania, ale od tego czasu cena akcji wzrosła do 20: Podstawowy zysk na akcję (zwykły udział w zysku netto) jest prosty: 300 000 100 000 3 na akcję. Rozcieńczony EPS wykorzystuje metodę akcji własnych, aby odpowiedzieć na następujące pytanie: hipotetycznie, ile akcji zwykłych byłoby nierozliczonych, gdyby wszystkie opcje pieniężne zostały wykonane dzisiaj. W omawianym przykładzie samo ćwiczenie zwiększyłoby liczbę akcji zwykłych o 10 000 baza. Jednak symulowane ćwiczenie zapewniłoby spółce dodatkową gotówkę: wpływy z ćwiczeń w wysokości 7 na opcję, a także korzyści podatkowe. Ulga podatkowa to prawdziwa gotówka, ponieważ firma zmniejsza dochody podlegające opodatkowaniu poprzez zyski opcji - w tym przypadku 13 na opcję wykonano. Dlaczego, ponieważ IRS będzie pobierać podatki od posiadaczy opcji, którzy będą płacić zwykły podatek dochodowy z tego samego zysku. (Proszę zauważyć, że ulga podatkowa odnosi się do niekwalifikowanych opcji na akcje, tak zwane opcje na akcje motywacyjne (ang. Incentive stock options) mogą nie być odliczane od podatku dla firmy, ale mniej niż 20 z przyznanych opcji to ISO.) Zobaczmy, jak 100 000 zwykłych akcji stało się 103,900 rozwodnionych akcji w ramach metody akcji własnych, które, pamiętaj, opierają się na symulowanym ćwiczeniu. Zakładamy, że skorzystanie z 10.000 opcji na gotówkę samo w sobie doda 10 000 wspólnych akcji do bazy. Ale firma otrzymuje zwrot środków w wysokości 70 000 (7 opcji wykonania za opcję) i 52.000 podatku dochodowego (13 zysku x 40 stawkę podatku 5,20 na opcję). Jest to solidny rabat w wysokości 12,20 w gotówce, według wariantu na całkowity rabat w wysokości 122 000. Aby dokończyć symulację, zakładamy, że wszystkie dodatkowe pieniądze są wykorzystywane do wykupienia akcji. Przy obecnej cenie 20 PLN za akcję, spółka kupuje ponownie 6 100 udziałów. Podsumowując, konwersja 10 000 opcji tworzy jedynie 3 900 dodatkowych udziałów netto (10 000 opcji przekształconych po odjęciu 6.100 udziałów z buy-backa). Oto aktualna formuła, w której (M) obecna cena rynkowa, (E) cena wykonania, (T) stawka podatkowa i (N) liczba wykonanych opcji: Pro Forma EPS przechwytuje nowe opcje przyznane w trakcie roku Sprawdziliśmy, jaki jest rozwodniony EPS rejestruje wpływ starych lub spieniężnych opcji przyznanych w poprzednich latach. Ale co zrobimy z opcjami przyznanymi w bieżącym roku podatkowym, które mają zerową wartość wewnętrzną (to znaczy przy założeniu, że cena wykonania jest równa cenie akcji), ale są one kosztowne, ponieważ mają wartość czasową. Odpowiedź brzmi: używamy modelu wyceny opcji do oszacowania kosztu utworzenia bezgotówkowego wydatku, który zmniejsza raportowany dochód netto. Podczas gdy metoda "skarbiec" zwiększa mianownik wskaźnika "EPS" poprzez dodawanie udziałów, pro forma wydatków zmniejsza licznik EPS. (Możesz zobaczyć, jak wydatki nie liczą się podwójnie, jak niektórzy sugerują: rozcieńczony EPS zawiera stare opcje grantu, podczas gdy pro forma expensing zawiera nowe granty.) Przeglądamy dwa wiodące modele, Black-Scholes i dwumianowy, w dwóch kolejnych częściach tego serii, ale ich efektem jest zwykle generowanie szacunkowej wartości godziwej kosztów, która wynosi od 20 do 50 ceny akcji. Chociaż proponowana zasada rachunkowości wymagająca wydatkowania jest bardzo szczegółowa, nagłówek jest wartością godziwą w dniu przyznania. Oznacza to, że FASB chce wymagać od spółek szacowania wartości godziwej opcji w momencie przyznania oraz rejestrowania (rozpoznawania) tego kosztu w rachunku zysków i strat. Rozważmy poniższą ilustrację z tym samym hipotetycznym przedsiębiorstwem, o którym mówiliśmy powyżej: (1) Rozwodniony EPS bazuje na podzieleniu skorygowanego dochodu netto w wysokości 290 000 EUR na rozwodnioną bazę akcji o wartości 103,900 akcji. Jednak zgodnie z pro forma, rozwodniona baza akcji może być różna. Zobacz naszą uwagę techniczną poniżej, aby uzyskać więcej informacji. Po pierwsze, widzimy, że nadal mamy akcje zwykłe i akcje rozwodnione, gdzie akcje rozwodnione symulują korzystanie z wcześniej przyznanych opcji. Po drugie, założyliśmy, że w bieżącym roku przyznano 5000 opcji. Przyjmijmy, że nasz model szacuje, że są warte 40 z 20 kursów akcji lub 8 za opcję. Łączny koszt wynosi zatem 40 000. Po trzecie, ponieważ nasze opcje mają miejsce w kamieniu z klifu w ciągu czterech lat, amortyzujemy koszty w ciągu następnych czterech lat. Jest to zasada zgodności rozliczeń w działaniu: chodzi o to, że nasz pracownik będzie świadczył usługi w okresie nabywania uprawnień, więc koszt może zostać rozłożony w tym okresie. (Chociaż nie zilustrowaliśmy tego, firmy mogą zmniejszyć wydatki w oczekiwaniu na przepadki z powodu przerw w zatrudnieniu, na przykład firma może przewidzieć, że 20 przyznanych opcji zostanie utraconych i odpowiednio zmniejszyć wydatki.) Nasz obecny roczny wydatek na pokrycie kosztów wynosi 10 000, pierwsze 25 z 40 000 wydatków. Nasz skorygowany dochód netto wynosi 290 000 €. Dzielimy je na akcje zwykłe i akcje rozwodnione, aby wyprodukować drugi zestaw numerów EPS pro forma. Muszą one zostać ujawnione w przypisie i najprawdopodobniej będą wymagały uznania (w treści rachunku zysków i strat) za lata obrotowe, które rozpoczynają się po 15 grudnia 2004 r. Ostateczna nota techniczna dla odważnych Istnieje techniczna wartość, która zasługuje na uwagę: wykorzystaliśmy tę samą rozwodnioną bazę dla obu rozwodnionych wyliczeń EPS (podano rozwodniony EPS i pro-rozwodniony EPS). Z technicznego punktu widzenia, zgodnie z wymogami ESP z tytułu pro forma rozcieńczonego (pozycja iv w powyższym sprawozdaniu finansowym), podstawa udziałów jest dodatkowo powiększana o liczbę akcji, które można nabyć z niezamortyzowanym wydatkiem na rekompensatę (to znaczy, oprócz dochodów z działalności i korzyść podatkowa). W związku z tym w pierwszym roku, gdy tylko 10 000 z 40 000 wydanych opcji zostało naliczonych, pozostałe 30 000 hipotetycznie mogło odkupić dodatkowe 1500 akcji (30 000 20). To - w pierwszym roku - daje łączną liczbę rozwodnionych akcji wynoszącą 105.400, a rozwodnionego EPS 2,75. Ale w czwartym roku, wszystko inne było równe, powyższe 2,79 byłoby poprawne, ponieważ skończymy już wydawanie 40 000. Pamiętaj, że dotyczy to tylko EPS rozcieńczonego w wersji pro, w której wydatkujemy opcje w liczniku. Wnioski Opcje wydawania są jedynie próbą oszacowania kosztów opcji. Zwolennicy mają rację twierdząc, że opcje są kosztem, a policzenie czegoś jest lepsze niż nie liczenie niczego. Ale nie mogą twierdzić, że szacunki wydatków są dokładne. Rozważmy naszą firmę powyżej. Co by się stało, gdyby akcje zanurkowały do 6 w przyszłym roku i tam pozostały? Wtedy opcje byłyby zupełnie bezwartościowe, a nasze szacunki kosztów okazałyby się znacznie zawyżone, podczas gdy nasz EPS byłby zaniżony. I odwrotnie, gdyby akcje okazały się lepsze od oczekiwań, nasze numery EPS byłyby zawyżone, ponieważ nasz koszt okazałby się zaniżony. Wynagrodzenie pracownicze Kompensacja przedmiotu szkoleniowego Wyjaśnij, jak działają opcje na akcje dla pracowników i jak firma mogłaby nagrać ich problem. ich nazwa wskazuje, nie muszą być wykonywane. Posiadacz opcji powinien najlepiej wykonywać ją, gdy cena rynkowa akcji wzrośnie powyżej ceny wykonania opcji. W takim przypadku posiadacz opcji zyskuje, nabywając akcje spółki po cenie niższej od rynkowej. ESO ma cechy, które różnią się od opcji z opcją wymiany, takich jak niestandardowa cena wykonania i liczba akcji, okres nabywania uprawnień dla pracownika i wymagana realizacja celów wydajności. Wartość godziwą opcji na dzień przyznania należy oszacować za pomocą modelu wyceny opcji, takiego jak model BlackScholes lub model dwumianowy. Okresowy koszt rekompensaty jest wykazywany w rachunku zysków i strat, a także na dodatkowym rachunku płatnym na rachunku kapitałowym w dziale kapitału własnego akcjonariusza. Ustalona cena, za którą właściciel opcji może dokonać zakupu (w przypadku połączenia) lub sprzedać (w przypadku zakupu) bazowe zabezpieczenie lub towar. Zapłata za pracę wykonała wynagrodzenie, wynagrodzenie, emolument. Okres czasu, w którym inwestor lub inna osoba posiadająca prawo do czegoś musi poczekać, aż będzie w stanie w pełni korzystać ze swoich praw i do czasu, gdy prawa te nie zostaną odebrane. Firma oferuje opcje na akcje za trzy lata. Opcje na akcje mają łączną wartość 150 000 i są przeznaczone na 50 000 udziałów w cenie zakupu równej 10. Wartość akcji wynosi 1. Wpis w dzienniku w celu wydatkowania opcji w każdym okresie: Wydatek na rekompensatę 50 000 dodatkowych wpłat Kapitał, opcje na akcje 50 000. Koszt ten byłby powtarzany dla każdego okresu w ramach planu opcyjnego. Gdy opcje zostaną zrealizowane, firma otrzyma gotówkę w wysokości 500 000 (50 000 akcji po 10). Kapitał wpłacony zostanie zmniejszony o kwotę przyznaną w ciągu trzech lat. Akcje zwykłe wzrosną o 50 000 (50 000 akcji o wartości 1 pary). A wpłacony kapitał przekraczający wartość nominalną musi zostać zaksięgowany, aby zrównoważyć transakcję. Wpis w dzienniku będzie wynosił: 500 000 USD dodatkowego kapitału płatnego, opcje na akcje 150 000 akcji zwykłych 50 000 dodatkowych kapitału zakładowego, nadwyżka wartości nominalnej 600 000 Definicja opcji na akcje dla pracowników Opcja na akcje dla pracowników (ESO) to opcja kupna (kupna) na wspólny zasób spółki, przyznawany przez spółkę pracownikowi w ramach wynagrodzenia pracowników. Celem jest zachęcenie pracowników do zachowywania się w sposób, który zwiększy cenę akcji spółki. Europejskie organizacje normalizacyjne są w większości oferowane kierownictwu w ramach pakietu executive compensation. Mogą być również oferowane pracownikom niewykonawczym, zwłaszcza przez firmy, które nie są jeszcze rentowne i mają niewiele innych środków kompensacyjnych. Opcje, jak sugeruje ich nazwa, nie muszą być wykonywane. Posiadacz opcji powinien najlepiej ją wykonywać, gdy cena na giełdzie wzrośnie powyżej ceny wykonania opcji. W takim przypadku posiadacz opcji zyskuje, nabywając akcje spółki po cenie niższej od rynkowej. General Stocks Common Stock Certificate Spółki giełdowe mogą oferować opcje na akcje swoim pracownikom w ramach ich wynagrodzenia. Funkcje ESO ESO mają kilka różnych cech, które odróżniają je od opcji kupna w obrocie giełdowym: Nie ma standardowej ceny wykonania i jest to zwykle aktualna cena akcji spółki w momencie emisji. Czasami stosuje się formułę, na przykład średnią cenę przez następne 60 dni po dacie przyznania. Pracownik może mieć opcje na akcje, które mogą być wykonywane w różnych porach roku i dla różnych cen wykonania. Ilość akcji oferowanych przez ESO jest również niestandaryzowana i może się różnić. Okres nabywania uprawnień zwykle musi zostać spełniony, zanim opcje mogą zostać sprzedane lub przeniesione (np. 20 opcji jest przyznawanych co roku przez pięć lat). Osiągnięcie celów wydajności lub zysku może być konieczne, zanim pracownik skorzysta z dostępnych opcji. Data ważności wynosi zwykle maksymalnie 10 lat od daty wystawienia. ESO zazwyczaj nie podlegają przeniesieniu i muszą być wyegzekwowane lub mogą wygasnąć bezwartościowo w dniu wygaśnięcia. Powinno to zachęcić posiadacza do wcześniejszego sprzedania swoich opcji, jeśli jest to opłacalne, ponieważ istnieje znaczne ryzyko, że europejskie normy efektywności, prawie 50, osiągną datę wygaśnięcia z bezwartościową wartością. Ponieważ ESO są uznawane za prywatne umowy między pracodawcą a jego pracownikiem, należy zająć się kwestiami takimi jak ryzyko kredytowe przedsiębiorstw, ustalenie rozliczenia i rozliczenie transakcji. Pracownik może mieć ograniczone możliwości regresu, jeśli firma nie dostarczy towaru po skorzystaniu z opcji. Europejskie organizacje normalizacyjne zwykle nie mają korzyści podatkowych niedostępnych dla swoich odpowiedników w obrocie giełdowym. Rachunkowość i wycena ESO Opcje na akcje dla pracowników muszą być rozliczane zgodnie z US GAAP w USA. Od 2006 r. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) i Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) zgadzają się, że wartość godziwą opcji na dzień przyznania należy oszacować za pomocą modelu wyceny opcji. Większość publicznych i prywatnych firm stosuje model BlackScholes. Jednak do września 2006 r. Ponad 350 firm publicznie ujawniło stosowanie modelu dwumianowego w dokumentach Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). Przy wyborze modelu wyceny muszą być spełnione trzy kryteria: Model jest stosowany w sposób zgodny z celem wyceny wartości godziwej, a inne wymagania FAS123R są oparte na ustalonej ekonomicznej teorii ekonomii i ogólnie stosowane w terenie i odzwierciedlają wszystkie istotne cechy instrumentu (tj. założeń dotyczących zmienności, stopy procentowej, stopy dywidendy itp.). Okresowy koszt rekompensaty jest rejestrowany dla wartości opcji podzielonej przez okres nabywania uprawnień przez pracowników. Koszty rekompensaty są odliczane i wykazywane w rachunku zysków i strat. Jest on również zasilany dodatkowym wpłaconym rachunkiem kapitałowym w sekcji kapitału własnego w bilansie. Chcesz uzyskać dostęp do quizów. fiszki. pasemka. i więcej Dostęp do pełnego zestawu funkcji dla tych treści w kursie samodzielnymJak robić zapisy księgowe dla opcji na akcje Ponieważ programy opcji na akcje są formą rekompensaty, ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości lub GAAP, firmy muszą rejestrować opcje na akcje jako koszt wynagrodzenia do celów rachunkowych. Zamiast rejestrować koszty jako bieżącą cenę akcji, firma musi obliczyć godziwą wartość rynkową opcji na akcje. Księgowy dokona następnie księgowania zapisów księgowych w celu zarejestrowania wydatków wyrównawczych, wykonania opcji na akcje i wygaśnięcia opcji na akcje. Obliczanie wartości początkowej Przedsiębiorstwa mogą mieć ochotę rejestrować zapisy księgowe z nagrodami giełdowymi po aktualnej cenie akcji. Jednak opcje na akcje są różne. GAAP wymaga od pracodawców, aby obliczyli wartość godziwą opcji na akcje i odnotowali koszty wynagrodzeń w oparciu o ten numer. Firmy powinny stosować matematyczny model wyceny przeznaczony do wyceny zapasów. Firma powinna również obniżyć wartość godziwą opcji poprzez szacowane straty w zasobach. Na przykład, jeśli firma szacuje, że 5 procent pracowników zrezygnuje z opcji na akcje przed ich nabyciem, firma zapisuje opcję na poziomie 95 procent jej wartości. Wpisy okresowe Zamiast księgowania kosztów wynagrodzeń jednorazowo, gdy pracownik skorzysta z opcji, księgowi powinni rozłożyć koszty wynagrodzeń równomiernie przez cały okres obowiązywania opcji. Na przykład powiedzmy, że pracownik otrzymuje 200 akcji o wartości wycenionej przez firmę na 5000, które nabywa w ciągu pięciu lat. Każdego roku księgowy obciąża kosztami rekompensaty za 1000 i księguje rachunek opcji na akcje za 1000. Wykonanie opcji Księgowi muszą zarezerwować oddzielny zapis księgowy, gdy pracownicy korzystają z opcji na akcje. Po pierwsze, księgowy musi obliczyć wartość pieniężną otrzymaną przez firmę z tytułu nabycia praw oraz ile akcji zostało zrealizowanych. Załóżmy na przykład, że pracownik z poprzedniego przykładu wykonał połowę swoich łącznych opcji na akcje po cenie wykonania 20 akcji. Całkowita otrzymana gotówka jest 20 razy pomnożona przez 100 lub 2000. Księgowy obciąża gotówką za 2000 długów rachunek opcji na akcje za połowę salda rachunku lub 2.500 i zasila rachunek akcyjny do 4500. Wygasłe opcje Pracownik może opuścić firmę przed datą nabycia uprawnień i być zmuszony do utraty swoich opcji na akcje. Gdy tak się dzieje, księgowy musi wprowadzić zapis księgowy, aby ponownie powiązać kapitał własny jako wygasłe opcje na akcje dla celów bilansu. Mimo że kwota pozostaje jako kapitał własny, pomaga to menedżerom i inwestorom zrozumieć, że nie będą oni wydawać akcji pracownikowi po obniżonej cenie w przyszłości. Powiedzmy, że pracownik z poprzedniego przykładu opuścił przed wykonaniem którejkolwiek z opcji. Księgowy obciąża rachunek papierów wartościowych opcji na akcje i zaciąga wygasłe konto opcji na akcje.
No comments:
Post a Comment